Pamięć po Naszych Bliskich Dbałość o doczesne szczątki bliskich to cecha, która łączy wiele cywilizacji. W ciągu wieków w różnych kulturach ta troska o ciała zmarłych oraz miejsce ich spoczynku wyglądała różnorako, ale zawsze była. Forma pochówku częstokroć zależała od wierzeń na temat tego co dzieje się z człowiekiem po śmierci, jakie dana społeczność miała. Opieka nad grobem wyraża przywiązanie do danej osoby, które nie znika wraz z jej śmiercią, oznacza, że osobę, o której grób się troszczymy, darzyliśmy miłością i pozostaje ona w naszym sercu. Z drugiej strony opieka nad grobami pokazuje naszą wiarę w to, że wieź z naszymi bliskimi, nie zostaje przerwana, wraz z ich śmiercią. Katolicy wierzą w tak zwane Obcowanie Świętych, czyli wieź między wiernymi należącymi do Kościoła tu na ziemi i tymi, którzy odeszli z tego świata i znajdują się w niebie lub w czyśćcu. Między nimi następuje też wymiana dóbr duchowych – oni mogą modlić się za nas a my za nich. Zewnętrznym przejawem tej wiary jest właśnie opieka nad grobami.
